In een boek over het microbioom beschrijft de neuro-onderzoeker John Cryan de invloed van darm-microbioom op de menselijke geest. Hij laat ook zien dat er een relatie is tussen voeding en psychische ziektes.
Ons brein communiceert met de microben in onze darmen via de vaguszenuw, ontdekten John Cryan en zijn team.
John Cryan (46) geldt als een van de leidende experts op het gebied van de samenhang tussen microbioom, brein en psyche.
Het microbioom werkt als een complex systeem dat in voortdurende wisselwerking staat met ons darmweefsel, met ons immuunsysteem en met onze hersenen.
John Cryan is begonnen als stressonderzoeker. Hij onderzocht hoe stress inwerkt op ons immuunsysteem, en hoe dit weer met het brein communiceert. Vijftien jaar geleden begon hij een project om chronische darminfecties (CED) te onderzoeken.'
Niemand kende de precieze oorzaken van deze kwalen. Maar de onderzoeker merkte op dat ongewoon veel van de patiënten als baby of jong kind aan stress hadden geleden. Hij ontwikkelde daarom een diermodel voor vroegtijdige stress door pasgeboren muisjes na een paar dagen van hun moeder te scheiden. Dat had niet alleen effecten op het brein, maar ook op het immuunsysteem en tot in de darmen. CED is dus het klassieke geval van een storing in de communicatie tussen darmen en brein.
Toen de darmflora van deze dieren nader onderzocht werden, stelde de onderzoeker vast dat de veelsoortigheid ervan gereduceerd was, zelfs nog nadat ze allang volwassen waren. Een storing in de vroege jeugd had het microbioom dus levenslang veranderd.
Vervolgens werd de vaguszenuw van de dieren, die van het brein naar de periferie en ook tot in de darmen leidt, doorgesneden. En daarmee werd inderdaad de communicatie onderbroken. Deze zenuw is dus de verbinding waarlangs brein en microbioom met elkaar communiceren.
Uit het onderzoek kwam ook naar voren dat voeding ook het gedrag kan beinvloeden. Als men muizen berooft van hun microbiële bewoners, laten ze een opmerkelijke verandering in hun gedrag zien. Ze zoeken niet meer het gezelschap van hun soortgenoten, en hun interesse voor nieuwe, onbekende muizen neemt af. Onderzoekers in Californië en Texas hebben op hun beurt laten zien dat het toedienen van een enkele lactobacillusstam voldoende kan zijn om de sociale tekortkomingen van bepaalde muizen te verminderen.
